Een lange busrit naar Egmond aan Zee en een door afzeggingen geteisterde ploeg kon niet verhinderen dat ZSW aan het langste eind trok. Voor het eerst in de geschiedenis togen de Wijchenaren, niet verwacht, naar huis met 3 punten in de achterzak.
Gisteravond ontbrak het ZSW wel om diverse redenen aan 6 basisspelers, maar niet aan vechtlust om een goed resultaat neer te zetten. In de eerste minuten van de wedstrijd golfde het spel heen en weer, waarbij beide teams nauwelijks echt gevaarlijk werden. Hoewel ZSW/DPN halverwege de 1e helft zich de meeste kansen creëerden was het toch aan de thuisploeg die de score opende. Helaas voor White Stones werd de treffer vanwege hands afgekeurd. In de 14e minuut trof ZSW echter wel doel. Een mooie pass van Nordin Kerkri op Boy Visser wist Boy niet te verzilveren, maar de bal belandde enigszins gelukkig voor de voeten van Aytac Kolcak die zich dit buitenkansje niet liet ontgaan: 0-1. Een minuut later onderschepte Bas Elemans een pass en kon ongehinderd op de goal afstormen. Op zijn schot had ook de keeper van White Stones geen verweer waarmee de 0-2 op het bord kwam. ZSW wist deze stand tot aan de rust te behouden
Vlak na de rust de zwakste fase van ZSW/DPN, waardoor White Stones langzaam de stand gelijk trok. In de 3e minuut na de rust de aansluitingstreffer en weer 3 minuten later de op dat moment verdiende gelijkmaker. Trainer/coach Jan Harting besloot in te grijpen met een time-out en vertelde de mannen wat te doen. ZSW/DPN zette daarna meer druk op White Stones en verdedigde korter op de man waar de tegenstander zichtbaar meer moeite mee had. ZSW herkreeg het initiatief en dat leidde halverwege de 2e helft tot een hernieuwde voorsprong. Op aangeven van Vincent Zwartjes wist Boy Visser zijn eerste treffer van de avond te maken. Enkele minuten later ontfutselde hij de bal bij de tegenstander en wist met een strakke schuiver de 2-4 op het bord te zetten. Een goed resultaat leek aanstaande, maar de ervaring van vorig seizoen, 3 goals tegen in één minuut, temperde terecht de verwachtingen. White Stones zette meer druk en kreeg ook diverse kansen, maar keeper Joey Hendriks groeide nu uit tot de beste man van het veld. Alles wat op het doel gericht was had hij klemvast of verwerkte hij tot hoekschop. Even leek het erop of ZSW het nog echt moeilijk zou krijgen. Luuk Arts bleef geblesseerd op het veld liggen en Vincent was aan het eind van zijn Latijn. Wonder dokter Wouter Fremery wist ze echter weer op te lappen voor de laatste minuten. In de 18e minuut voltrok Bas Elemans het definitieve vonnis door de 2-5 te maken voor de verdiende overwinning. De 3-5 voor White Stones was voor de statistieken want ZSW kwam niet meer in moeilijkheden. Vermoeit maar zeer voldaan met Joey Hendriks als Man of the Match stapte ZSW/DPN in de bus.
Verslag geschreven door Frank Brouwer (ZSW/DPN)
